Op zondag 31 maart had ik mijn 2de ontmoeting met Meesteres Nina laten inplannen. Ik keek er al heel de maand naar uit.
Ik belde die dag keurig op tijd aan. Mijn gastvrouw zelve opende de deur. In de ontvangstruimte bleek al gauw dat we beiden een stapje verder wilden dan tijdens onze 1ste ontmoeting. Ze vond dat ik klaar was om een paar nieuwe zaken te proberen.
Hoewel ik feitelijk geen slaaf/sub pur sang ben, heb ik echte het fijne gevoel welkom te zijn bij Mrs Nina als onderdanige. Zij heeft de touwtjes natuurlijk in handen, maar er is altijd ruim tijd om een dolletje tijdens de sessie toe te passen.
In het voorgesprek kwamen we tot de conclusie dat ik op gebied van ‘kietelfoltering’ best nog een stapje verder kon. Ook qua spanking kon er al wat meer bij. Ik ging douchen en daarna was het tijd voor het spel.
We besloten de sessie op de zolderruimte te laten doorgaan. Daar waren twee prachtige bondage-tafels aanwezig. De ene waarop je het gevoel had – of toch min of meer – op een Middeleeuwse rekbank te liggen en daarnaast was er ook een meer ‘klassiek’ bed met spijlen.
De sessie begon met een vraag. Namelijk welk getal ik in gedachten had kwestie van geluksgetal. Zonder al teveel nadenken noemde ik het cijfer van mijn militaire eenheid. Dat is 64. Wist ik veel dat ik daardoor gelijk aangaf hoeveel tikken ik moest verdragen op mijn achterwerk. Toen ik haar lichtjes gemene glimlach zag kon ik me wel voor het hoofd slaan. Maar het was te laat.
Enigszins gespannen ging ik braafjes over haar knieën liggen. Ze gaf me de opdracht bij elke slag die ik als echt pijnlijk zou ervaren mee te tellen. Soms probeerde ik het te verdragen en telde niet. Maar gestaag werden de klappen opgevoerd. Uiteindelijk zijn we aan ongeveer 26 rake tikken gekomen. Godzijdank had Mrs Nina ietwat compassie en hield ze het daarbij. Althans wat betreft tikken met de hand. Ze vond dat ik eens iets anders kon proberen ervaren. Het bleek een houten lepel te zijn. Ik schrok enigszins van de intensiteit van deze klappen, maar opnieuw telde ik braafjes mee. Ik denk niet dat ik het potentieel heb om een echte pijnsub te worden…maar ik wilde Mrs Nina niet teleurstellen en hield het flink vol. Ze gunde me tussenin ook verzachtende strelingen over mijn zitvlak. Dat stelde gerust. Al bij al ben ik blij dat ze me op haar manier kon overtuigen voorzichtig e grens (je) te verleggen. Dank U Meesteres.
Dan was het tijd om te ontdekken wat ze bedoelde met : “kietelen kan altijd nog intenser dan je denkt”. De vorige keer – wellicht door de verlegenheid owv de pas eerste sessie – lachte ik soms niet voluit. Maar dat ging die dag gauw veranderen. Ik werd eerst strak vastgemaakt op de leren bondage-tafel. Als extraatje werd ook een blinddoek aangebracht. Het ontnemen van het zicht zou de gevoeligheid algemeen versterken werd gezegd.
Dat dat geen larie was bleek al gauw genoeg. In een mum van tijd kon ze me herleiden tot een spartelende en gillende vis op het droge. Haar juist langzame bewegingen in mijn oksels, langsheen de zijden en ribben misten hun effect niet. Al gauw genoeg kon ik niet anders dan het innerlijke gevecht om t lachen tegen te houden niet meer winnen. Meesteres Nina is duidelijk een expert op vlak van subtiel kietelen.
Toen dat nog niet genoeg bleek wisselde ze ook naar mijn navel (God hoe gevoelig bleek dat), en om en onder mijn lid. Dat laatste bleek volgens haar ook wat te lekken. Ik kon dat niet onmiddellijk geloven waarop ze me gewoon ervan liet ‘proeven’ middels wat op te vangen met een vinger en ermee over mijn mond te strijken. Erg genant toen ze zei: “ik heb je net van je eigen vocht laten proeven”. En nog was de kietelbeproeving allesbehalve voorbij. Daar mijn voeten mijn ergste plek zijn moesten deze hoognodig ook aan de beurt komen. Toen ik haar vingers voelde kroelen onder mijn zolen schreeuwde ik het uit. En dat werd nog erger toen ze onder mijn tenen kraste. Ik moest echt gillen en bewoog wanhopig heen en weer. Pogingen om mijn voeten tegen de bank te drukken faalden uiteraard. Wat heb ik ‘heerlijk’ afgezien. Kietelen is voor mij een haat/liefdegevoel. Het was prachtig te horen dat Mrs Nina zelf zacht meelachte omwille van mijn ‘lijden’.
Kort voordat ik werd vastgemaakt op het zachte bed had ze nog een nieuwe verrassing klaar. Voor het eerst maakte ik kennis met tepelklemmetjes. Voor een ‘nieuwtje’ op pijnvlak kon dat tellen. Lang hielde ik het niet vol, maar toch was ik opgelucht dat ik ook daarin durfde meegaan.
Daarna werd ik op het andere bed vastgemaakt en werd het kietelen terug heftig hervat. Maar een ander element werd nu ook in het spel gebracht. Meesteres Nina besloot dat het tijd was om ook nu iets te doen met mijn voetenfetisj. Ik was opnieuw geblinddoekt en moest slikken toen ik het geluid hoorde van de rits van haar laarzen. Zou ik dan eindelijk haar blote voeten mogen voelen? Ja, hetzij gedeeltelijk. Ik voelde haar zachte voeten langs mijn lichaam glijden en had t niet meer toen ze deze ineens op mijn gezicht voelde rusten. Gretig probeerde ik haar zolen te likken en eraan te ruiken. Maar even vlug trok ze haar voeten terug buiten bereik…om tergend mijn lid te bespelen. Daarbij werd de blinddoek terug verwijdert. Het teasen van mijn inmiddels opgewonden lid in combinatie met het zien van haar mooie lichaam, betoverende glimlach en zachte voetjes dreven me botergeil. Ze ging plagend verder tot ik het niet meer had en echt ging smeken om te mogen komen. Pech gehad… zover waren we nog niet. Eerst moest ik nog eenmaal ultiem gekietel onder mijn voeten en tenen doorstaan. Kennelijk wilde ze het genot hebben mij het stopwoord te horen zeggen. Of liever schreeuwen. Ik hield het nog een kleine minuut vol, maar dan schreeuwde ik het codewoord uit. Ik kon niet meer.
Na eerste even voluit te mogen genieten van haar blote voeten (ik mocht ze ruiken, likken, kussen en masseren) vond ze dat ik mijn beloning wel verdiende.
Werd daarop met de polsen geboeid bij de spiegel en toen bespeelde ze zacht doch intens mijn lid met zowel handen als apparaat. Na een tijdje kwam ik kreunend en enigszins kronkelend klaar.
Beste Meesteres Nina, ik heb met volle teugen genoten van deze top sessie. Ik kan u alleen maar oprecht en super bedanken. Ik hoop u gauw terug te zien.
Uw onderdanige ‘luitenant’,
Kenny
